stoelzitten

Hoe moeilijk is het om twintig minuten op een stoel te zitten en aan niks te denken behalve je ademhaling?

Wie heeft er eigenlijk geen druk leven? Of je nu alleenstaand met kinderen bent of samenwoont zonder kinderen. Sjezen zullen we, omdat alles leuk is. Mindfulness dus. Om een beetje rust in de tent te creëren. De tent, dat is het hoofd, mijn hoofd. Wetenschappelijk bewezen dat het werkt. Ook het bedrijfsleven schijnt het ontdekt te hebben. Vooruit maar dan.

Daar zit ik op een stoel in een kring, ogen dicht, en hoor de prettige stem van de trainster. ,,Gedachten komen en gaan, dat is heel normaal’’, zegt ze. Maar probeer je te concentreren op je ademhaling. Ik probeer. Maar het lukt niet. Ik denk aan mijn laptop die ik straks mee moet nemen. En het pak melk dat ik nog moet kopen. Inademen, uitademen. Niet vergeten batterijen voor het zaklampje van D. te kopen. Inademen, uitademen. Pijn aan mijn been. Jee mijn rug. Ik zit helemaal niet lekker. Kan het nou afgelopen zijn? Waar slaat dit eigenlijk op? Ik had kunnen gaan spinnen deze ochtend. Mijn enige vrije woensdagochtend. ,,Als je geïrriteerd raakt of ergens jeuk of pijn voelt , probeer dan te voelen hoe dat is, zegt de trainster alsof ze mijn gedachten kan lezen. ,, Adem erheen. Niet negeren maar met je volle aandacht erbij.’’ Moeilijk hoor. Toch merk ik ineens dat het lukt. Ik adem in en denk niks. Ik adem uit en ik denk niks. Mijn irritatie verdwijnt. Ik verzit een beetje. Ik voel een diepe rust. Alleen met mezelf en die ademhaling. Best fijn. Wat ben ik eigenlijk moe. Na twintig minuten is het klaar. Voel me goed. Alsof ik een immense inspanning heb geleverd.

Dan snel haasten naar huis, laptop ophalen, melk en batterijen kopen.

Advertentie