Drol

Voor het perkje bloemen bij mijn voordeur ligt een drol. Ja hoor. Welke ontzettende aso laat zijn hond voor een deur en naast een perkje met BLOEMEN schijten? En hoe ga ik dit opruimen? Laten liggen is geen optie met kinderen en fietsen. Een cocktailprikker in de drol met de tekst ‘drol zoekt baasje’, was één keer leuk.  Niet dat het wat heeft geholpen.  Deze drol is een beetje waterig, een klein hondje zo te zien. Wee als ik die hier door de straat zie lopen. Zonder zakje in zijn bek. Terwijl ik een emmer water vul, vraag ik me af of baasjes die hun hond bij anderen voor de deur laten poepen, bedenken dat daar mensen wonen. En dat die mensen de stront van HUN hond moeten opruimen. Of zien ze hun kans schoon omdat anderen hun hond hier ook laten schijten? En zeg nou zelf, die bewoners kennen ze toch niet. Wij worden bepaald door wat anderen doen, zei een gedragswetenschapper onlangs tegen mij. We weten dat we geen zooi op straat mogen gooien, maar als er zooi ligt ‘mag’ het ineens wel.  Best raar eigenlijk. Maar als we gepakt kunnen worden laten we het wel uit ons hoofd. Moet ik zeker de hele dag voor het raam gaan zitten loeren. Of zoals deze getergde bewoners dit briefje ophangen.

Advertentie